دانلود دکلمه گذرگاه۲ از مسعود فردمنش 

متن دکلمه 

با دلهره و تشویش شک کردم به کار خویش

که یه راه نشناخته یه عمر دیگه در پیش گفتم از چه می ترسی آخرش یه راهی هست

دلم میخواست نرم دستام در حیاط را داشت می بست

گفتم نکنم تردید در حیاط رو خوب بستم..

به انتظار هیچ چیزی دیگه یه لحظه ننشستم

انگار که یکی میگفت می گفت لحظه موعده

تردید نکنی یک وقت نه دیره و نه زوده

راه افتادم و هی رفتم شاید دلم کمی وا شه

به عشقی که یه جور امروز زود بگذره فردا شه

به امیدی که تا فردا

نور امیدی پیدا شه..